Haar katten liggen op de bank te snorren tussen de snel doorgebladerde kranten van de afgelopen week. De vakantie was bepaald geen succes. Met iedereen kreeg ze ruzie. De campingbaas ging ongevraagd haar tent helpen opzetten en bij de fietsverhuur begon een man haar als een kleuter de regels voor te lezen. In het pannenkoekenhuisje voelde zij zich hopeloos verdwaald tussen al die leuke gezinnetjes. Gerti houdt de gordijnen nog even dicht en neemt de telefoon niet op. Met passie, woede en humor gaat ze het monster van de eenzaamheid te lijf. Met de katten op schoot komt ze laat in de avond weer tot zichzelf. Gelukkig maar. Want morgen staat ze gewoon weer voor de klas.

Uit de pers
“Bijna ondragelijk treurig én licht en subtiel.” – NRC Handelsblad, 25 januari 2003
Download de volledige recensie

“Een bijzondere voorstelling over schijnbaar gewone dingen.” – Zwolsche Courant, 6 maart 2004
Download de volledige recensie

“De haast achteloze grappen zijn origineel en het gevoelige spel is alleen al overtuigend en onvergetelijk door de manier waarop ‘Gerti’ gebaart en kijkt, danst en peinst.” – De Gelderlander, 8 maart 2004
Download de volledige recensie

“In deze knappe solo sleept Nelissen je helemaal mee.” – Dagblad van het Noorden, 9 april 2004
Download de volledige recensie

“Fijnzinnig geslepen theaterjuweeltjes.” – Leeuwarder Courant, 14 maart 2004
Download de volledige recensie

“Nelissen serveert soms treurig stemmende plakjes alledaags leven op smakelijke wijze.” – Utrechts Nieuwsblad, 21 juli 2003
Download de volledige recensie

“Een heerlijk stadje om binnen te zitten.” Download het interview uit 2004 in het Noordhollands Dagblad met Servaes Nelissen over Kom maar bij het vrouwtje.

tekst en spel Servaes Nelissen
eindregie Porgy Franssen
dramaturgie Eva Pieper
foto Leo van Velzen
première 24 januari 2003 [theaterversie] / najaar 2002 [Reuring Festival – Purmerend]