Servaes Nelissen begint zijn toneelcarrière in 1987 door een samenwerking met de poppenspeler Theo Terra. Samen met hem schreef en speelde hij onder andere de voorstellingen Zwanedons en Hemellief. Beide voorstellingen werden genomineerd voor de Hans Snoek Prijs (prijs voor de beste jeugdvoorstelling). In 1988 bleef het niet alleen bij een nominatie maar wonnen ze de Hans Snoek Prijs ook daadwerkelijk voor Zwanedons. In deze producties speelde Nelissen als acteur met poppen als tegenspelers. Naar drie jaar intensief samengewerkt te hebben, besluiten Nelissen en Terra ieder hun eigen weg te gaan.
Meteen daarna heeft Servaes Nelissen een groot aandeel in de bejubelde voorstelling Potters Beesten (1991) van Firma Rieks Swarte. In datzelfde jaar maakt hij zijn eerste solovoorstelling _Reis zonder olifan_t die meteen aanslaat bij de pers: “Ontroerende geestige solo… met een enkel gebaar, één simpele zin zet hij elk figuur glashelder neer” de Volkskrant “Reis zonder olifant is een voorstelling van een perfectionist met een hart. Elk gevoel is echt, elke beweging past, elk attribuut is daar waar het hoort te zijn. Nelissen verdient een volle bak” Zutphens Dagblad.
In 1992 ontvangt Nelissen de aanmoedigingsprijs poppenspel van het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Uit het juryrapport: “Eenvoud is zijn kracht. Deze nuchtere en bescheiden theatermaker laat zien dat hij bekend is met zeer uiteenlopende vormen van het poppenspel en als manipulator, beweger/mimespeler en acteur over bijzondere talenten beschikt. Hij overtuigd in verschillende stijlen, van naturel tot clownesk, is subtiel, gevoelig en geestig en voert zijn zowel jonge als oude toeschouwers mee in een scala van emoties. Servaes Nelissen heeft een scherp oog voor ‘het bijzonder van het gewone’. Dat uit zich in zijn benadering van theater: vorm en inhoud blijven dicht bij dat gewone, die eenvoud. Wellicht dat Servaes Nelissen zijn publiek daarom zo goed weet te raken.”
Nadat hij wederom met Rieks Swarte samenwerkte (nu voor de voorstelling De Gebroeders Leeuwenhart bij Huis aan de Amstel), richt Nelissen begin 1993 zijn eigen productiekern op: KROOST. De eerste voorstelling, Bos en Lommer, wordt meteen bekroond met de Puckprijs, de publieksprijs van kinderen. Sindsdien is Nelissen niet meer weg te denken uit de Nederlandse Theaters. Hij maakt vele succesvolle eigen producties (onder meer De dooie hoek, Altijd zondag, Herberts aquarium, Op dagen van scherp licht, Kom maar bij het vrouwtje en Dollywood/De Broekophouder) en is te gast bij andere gezelschappen als Firma Rieks Swarte, Orkater, Huis aan de Amstel, Nieuw West, Theatergroep Max, IJswoestijn en Toneelgroep Oostpool. Daarnaast is hij sinds 2002 vrijwel ieder jaar betrokken als speler en/of artistiek adviseur bij Live on steeg, een jaarlijks terugkerende festivalproductie van het Reuring Festival in Purmerend. April 2008 ontving Servaes Nelissen de Noord-Hollandse Theater Trofee 2008 van het Noord-Hollandse Overleg Kleine Theaters. De NOKT-jury: “…Eigenzinnige individualisten als Nelissen moeten gekoesterd worden, anders raakt het ras snel uitgestorven in de verzakelijkende cultuursector.”
Heden
Bij Servaes Nelissen liggen humor en tragiek dicht naast elkaar in een eigenzinnige mengvorm van toneel, cabaret, poppenspel en mime. Vorig seizoen was hij te zien met een reprise van de veelgeprezen solo’s Dollywood en De Broekophouder. Daarvoor maakte hij het eveneens succesvolle Happy Garden, een co-productie met Firma Rieks Swarte, ook in regie van Gienke Deuten. Vorig seizoen maakte hij samen met Pieter Tiddens Het nut van tantes gebaseerd op het leven van hun tantes. Andere voorstellingen van Servaes Nelissen zijn Herberts Aquarium, Purcity, Kom maar bij het vrouwtje en Altijd Zondag. In 2011 won Servaes de Gouden Krekel voor Meest Indrukwekkende Podiumprestatie voor zijn rol in de familievoorstelling Lang zal die Wezen van Toneelschap Beumer en Drost. Volgend seizoen maakt hij samen met Ilse Warringa de erotische komedie Popje, hou je muil! bij Feikes Huis.
De pers over Servaes Nelissen:
‘Schrijnende tragiek en lullige humor houden elkaar mooi in evenwicht’ Volkskrant **** (over De Broekophouder), ‘Zeer aanbevolen: Dollywood is geestig, ontroerend, herkenbaar en volstrekt eigen’ Haarlems Dagblad, ‘een hoogst hilarische voorstelling’ Theaterkrant**** (over Happy Garden)