De samenwerking tussen Servaes Nelissen en Martin Hofstra, bekend van o.a. Alex d’Electrique, bewees al op diverse festivals te leiden tot een spannende, melancholieke voorstelling met slapstick elementen, goed getimed en grappig, over acteursverwarring en weemoed. De theaterversie werd door de Volkskrant omschreven als een “dolkomisch kleinood”.