Deel 1 Willem Koevoet (bovenbuurman):

“Servaes kwam elke week bij me langs om mij te interviewen voor dit stuk. En dan bleef hij tot diep in de nacht hangen. Het is een wat zwaarmoedige jongen. Ook wel aantrekkelijk hoor op een bepaalde manier. Maar dat is het gevaar van het kunstenaarschap, je bent al gauw teveel met jezelf bezig. Ik heb hem aangeboden dat hij met mijn hond kon wandelen maar dat wilde hij niet.”

Deel 2 Servaes:

“Het tweede deel geeft een vrij rauw en associatief beeld van een zoekend kunstenaar die het niet wil opgeven. Ik wilde me laten inspireren door Koevoet maar het tegendeel gebeurde. Door hem zag ik het helemaal niet meer zitten. Dus het leek me beter geen contact meer met hem te hebben. Zijn relatie met zijn hond inspireerde me wel voor het derde deel.”

Deel 3 Renate Schoep:

“Als ik zeg dat ik met dieren praat zijn er nog steeds mensen die me een beetje raar aankijken. Gelukkig wordt dat steeds minder en zie ik een toenemende waardering voor ons werk. Ik geef ook seminars over depressie bij honden. Daar komen ontzettend veel mensen op af. Iedereen kan dit leren, echt waar. En hoe meer mensen met dieren gaan praten, hoe minder eenzaamheid.“

spel, tekst en vormgeving: Servaes Nelissen, eindregie: Marijn v/d Jagt, dramaturgie: Pol Eggermont, licht- en geluidsontwerp: René Rood, pruiken: Pilo Pilkes, fotografie: Bowie Verschuuren, publiciteit: Anil Jagdewsing, zakelijke leiding: Wilma Kuite. Met dank aan: Vincent van Warmerdam. Kees v/d Vooren en Nelissen Decorbouw.

Credits/ quotes

★★★★ Met Beefteefjes giet Servaes Nelissen zijn depressie in een hilarische, vrolijk stemmende vorm
Volkskrant

★★★★★ VEELZIJDIG EN BRILJANT
Servaes Nelissen is een uiterst getalenteerd poppenspeler, een zeer originele geest en een sterk acteur. Hij bezit de gave om op geheel eigen wijze het tragische komisch te laten worden en het komische tragisch.
Scènes

★★★★ Het is op momenten hilarisch, op andere momenten schrijnend en het leidt tot een ontknoping waar je stil van wordt.
1e Rang

EEN CREATIEVE POPPENSPELER EN ZIJN KWELGEESTEN
Theaterkrant

Servaes heeft zich in het eerste deel van dit wonderlijke drieluik laten inspireren door zijn buurman de kunstschilder Willem Koevoet die al jaren geen kwast meer heeft aangeraakt. Op basis van gesprekken over twijfel, maakangst en eenzaamheid komt de schilder van stillevens kleurrijk tot leven. In het rauwe en associatieve middendeel speelt Servaes een kunstenaar die het niet wil opgeven. Hij duikt daarbij niet zonder humor in zijn eigen donkere ziel. In het derde deel zien we Renate Schoep aan het werk. Zij is dierentolk en hondenpsycholoog en geeft seminars over depressie bij honden.